دادخواست سلب حضانت
حضانت به عنوان مفهومی حقوقی، به معنای نگهداری، مراقبت، و سرپرستی از یک فرد جوانتر یا غیرقادر به خودخردی است. این مسئولیت معمولاً بر عهده والدین یا نزدیکان خانواده قرار دارد. با این حال، در مواردی که والدین توانایی لازم برای تأمین نیازهای روانی، جسمی، یا امنیتی فرزند خود را نداشته باشند یا مصلحت فرزند مخاطره دارد، ممکن است دادگاه به کودک حقوقی حضانت را از والدین سلب کرده و به شخص دیگری اختصاص دهد، مانند یک نفر سوم یا سازمانهای مربوط به حفاظت از کودکان. این تصمیم معمولاً با توجه به مصلحت کودک اتخاذ میشود و به منظور جلوگیری از وقوع صدمات جسمی یا روحی به وی میباشد، همانطور که در قانون مدنی ایران و سایر قوانین مرتبط با حقوق کودکان مورد بررسی قرار میگیرد.
موارد سلب حضانت
مورد اول سلب حق حضانت بر اساس ماده ۱۱۷۰ قانون مدنی، اگر مادر در مدتی که حضانت طفل با او است مبتلا به جنون شود یا به دیگری شوهر کند، حق حضانت با پدر خواهد بود. این ماده به عنوان یک مصداق از مواردی که باعث سلب حق حضانت میشود، ذکر شده است.
این ماده به وضوح نشان میدهد که اگر یکی از والدین به جنون مبتلا شود یا ازدواج مجددی داشته باشد، موجب سلب حق حضانت از والد معترض و اختصاص حق حضانت به والد دیگر میشود. این تصمیم اغلب با توجه به مصلحت و رفاه کودک اتخاذ میشود، زیرا والدی که مبتلا به جنون شده است یا تصمیم به ازدواج مجدد گرفته، ممکن است قادر به ارائه مراقبت و نگهداری صحیح برای کودک نباشد. به عبارت دیگر، مصلحت کودک در این موارد بر حقوق والدان ترجیح داده میشود.
مورد دوم از موارد سلب حضانت به طور خاص به مواردی اشاره میکند که ممکن است صحت جسمانی یا تربیت اخلاقی طفل تحت حضانت پدر یا مادر در معرض خطر قرار گیرد. ماده ۱۱۷۴ قانون مدنی مصادیقی از این موارد را ذکر میکند که عبارتند از:
- اعتیاد زیانآور به الکل، مواد مخدر و قمار.
- اشتهار به فساد اخلاقی و فحشاء.
- ابتلا به بیماریهای روانی با تشخیص پزشکی قانونی.
- سوء استفاده از طفل یا اجبار او به ورود در مشاغل ضد اخلاقی مانند فساد و فحشا، تکری گری و قاچاق.
- تکرار ضرب و جرح خارج از حد متعارف.
دادگاه، با توجه به موارد بالا و سایر موارد مرتبط، میتواند تصمیم به سلب حضانت از والد مذکور را بگیرد و حضانت را به شخص دیگری یا سازمان مربوط به حفاظت از کودکان واگذار کند، به منظور حفظ مصلحت و رفاه طفل.
مورد سوم که از قانون حمایت خانواده برگرفته شده است، به دادگاه اختیار میدهد که در صورت تشخیص اینکه توافقات مربوط به حضانت یا دیگر امور مربوط به طفل مخالف مصلحت او هستند، یا اگر مسئول حضانت از انجام تکالیف مقرر خودداری کند و یا مانع ملاقات طفل با افراد دیگر شود، میتواند تصمیم به واگذاری امر حضانت به دیگری یا تعیین شخص ناظر با رعایت مصلحت طفل بگیرد.
بنابراین، این موارد نشان میدهند که در شرایطی که مصلحت و رفاه کودک تحت حضانت به خطر میافتد، دادگاه میتواند تصمیم به سلب حضانت از والدان واقعی و اختصاص دادن حضانت به شخص دیگری را بگیرد.
نمونه دادخواست سلب حضانت
به ریاست محترم مجتمع قضایی خانواده
با احترام،
موضوع: درخواست صدور حکم مبنی بر سلب حضانت و سرپرستی
ما، [نام و نشانی کامل درخواست کننده] به شما احتراماً اعلام میکنیم که به دلیل اختلافات بین زوج در تاریخ [تاریخ جدایی] جدا شدهایم. از این ازدواج، یک دختر به نام [نام دختر] متولد [تاریخ تولد دختر] منتسب شده است.
در حال حاضر، حضانت فرزند مشترک به زوج واگذار شده است تا تصمیمات بهتری برای رشد و تربیت او گرفته شود. با این حال، ما به توجه به موارد زیر، درخواست صدور حکم مبنی بر سلب حضانت و سرپرستی از پدر واقعی و واگذاری حضانت به ما داریم:
- ایشان به مواد مخدر اعتیاد پیدا کردهاند که منجر به تأثیرات منفی بر سلامت جسمی و روانی فرزند مشترک ما شده است.
- این مسئله به شدت مخاطرهآمیز برای تربیت اخلاقی و رشد سالم فرزند ما تأثیر گذاشته است.
- بر اساس دادنامه شماره [شماره دادنامه] صادره از دادگاه [نام دادگاه]، ما این امور را اثبات مینماییم و از مسئولان محترم مجتمع قضایی خانواده خواسته داریم که این امر را به شدت جدی بگیرند و به ما در این موضوع کمک نمایند.
در این راستا، ما به استناد به ماده ۱۱۷۳ قانون مدنی و ماده ۴۵ قانون حمایت خانواده، تقاضای صدور حکم مبنی بر سلب حضانت از پدر و واگذاری حضانت به ما را مطرح مینماییم.
ضمناً، جهت اثبات ادعا، تقاضای ارجاع امر به پزشکی قانونی و انجام آزمایشات تشخیصی را نیز مطرح مینماییم.
ضمن ابراز احترام
[نام و امضاء درخواست کننده]
